wywieść kogoś w pole

См. также в других словарях:

• wywieść — kogoś w pole zob. pole 5 …   Słownik frazeologiczny

• wywieść — dk XI, wywieśćwiodę, wywieśćwiedziesz, wywieśćwiedź, wywieśćwiódł, wywieśćwiodła, wywieśćwiedli, wywieśćwiedziony, wywieśćwiedzeni, wywieśćwiódłszy wywodzić ndk VIa, wywieśćdzę, wywieśćdzisz, wywieśćwódź, wywieśćdził, wywieśćdzony 1. książk.… …   Słownik języka polskiego

• pole — n I; lm D. pól 1. «obszar ziemi przeznaczony pod uprawę, nadający się do uprawy; ziemia uprawna» Żyzne pole. Pola uprawne. Pole pszenicy, żyta. Orać, uprawiać pole. Pracować na polu, w polu. ◊ Szukaj wiatru w polu «o kimś lub o czymś zaginionym,… …   Słownik języka polskiego

• pole — 1. Martwe pole «fragment jezdni niewidoczny dla kierowcy w danym momencie w żadnym z lusterek»: (...) pogorszeniu uległa widoczność do tyłu (zwiększyło się tzw. martwe pole). DD 16/02/2001. 2. Oddać komuś pole, ustąpić komuś pola «wycofać się z… …   Słownik frazeologiczny

• wywieść [wyprowadzić] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}w pole {{/stl 13}}{{stl 7}} oszukać kogoś w przebiegły, sprytny sposób; zwieść, zmylić kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Oszust wszystkich wywiódł w pole. Wyprowadzić w pole przeciwnika. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pole — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. pól {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} obszar ziemi przeznaczony do uprawiania na nim roślin; rola, grunt, ziemia uprawna : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pracować, siać na polu. Uprawiać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wywodzić — Wywieść kogoś w pole zob. pole 5 …   Słownik frazeologiczny

• zadrwić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, zadrwićdrwię, zadrwićdrwi, zadrwićdrwij (z kogoś, z czegoś) {{/stl 8}}{{stl 7}} okazać komuś lekceważenie, zakpić z kogoś; oszukać kogoś, wywieść kogoś w pole : {{/stl 7}}{{stl 10}}Okrutnie, boleśnie z niego… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wyprowadzić — dk VIa, wyprowadzićdzę, wyprowadzićdzisz, wyprowadzićwadź, wyprowadzićdził, wyprowadzićdzony wyprowadzać ndk I, wyprowadzićam, wyprowadzićasz, wyprowadzićają, wyprowadzićaj, wyprowadzićał, wyprowadzićany 1. «prowadząc usunąć kogoś skądś, pomóc… …   Słownik języka polskiego

• zakpić — dk VIa, zakpićkpię, zakpićkpisz, zakpićkpij, zakpićkpił «zażartować z kogoś w przykry sposób, zadrwić z kogoś; oszukawszy ośmieszyć kogoś, wywieść w pole» Zakpić z kogoś bezlitośnie. Zrozumiał, że z niego zakpiono …   Słownik języka polskiego

• okpić — dk VIa, okpię, okpisz, okpij, okpił, okpiony okpiwać ndk I, okpićam, okpićasz, okpićają, okpićaj, okpićał, okpićany, pot. «wywieść w pole, oszukać, zwieść kogoś» Okpić kogoś przy grze w karty. Okpić kogoś na parę tysięcy złotych. okpić się… …   Słownik języka polskiego